»_اعتماد سازی شاید سخت ترین بخش فرآیند بزرگ کسب و کار است . اما واقعا مخاطبان و مشتریان چرا سخت اعتماد می کنند ؟ اگر خودمان را در شرایط مشتری قرار دهیم ، اینکه قرار است هزینه یا منابعی را درگیر کنیم و یک محصول یا خدمت را دریافت کنیم ، آنگاه اعتماد به شخص یا مجموعه ای که منافعی هم می برد نیازمند بررسی و شرط و شروط هایی است . وقتی حس کنیم که ممکن است آن شخص یا مجموعه یک نفع با درصد بالا داشته باشد و ما ممکن است حتی ضرر هم کنیم حساسیت بیشتر شود . این نگرش و نگاه در مشتری به نظر من اصلا اغراق نیست ، حتی در خرید ها و ارتباطات بعد از یک خرید موفق ! اما چه می توان کرد که اعتماد ایشان مستحکم شود ؟ آیا می توان گفت اگر مشتری حس کند که منافع ما در گرو مرتفع شدن منافع اوست ، و نه آنکه صرفا خرید اتفاق بیفتد ، این اعتماد تقویت خواهد شد ؟ مهران محمدی

»_ نادان بودن ، گاه دانایی است ! عامه بودن ، گاه هوشمندی است ! وقتی بیشتر بدانید و حالا بخواهید حتی دانسته ها را تجربه کنید با قشر زیادی از جامعه مواجه خواهید شد که گاه کلمات را درک نمی کنند چه رسد به نگرش ! پس سعی می کنید آنرا منتشر کنید ، بالاجبار تلاش می کنید که آنها را بگویید ، تبدیل به دیوانه ای حراف خواهید شد ! اینجاست که تبدیل به دانایانی خاص که کسی ترجیح نمی دهد شما را بپذیرد چرا که "هراس از تغییر خود" از "حقیقت" هم قوی تر است . گوشه گیر خواهید شد و یک آدم اشتباه خواهید شد در جمع یاران و اغیار ! خیلی غر زدم و منفی نگاه کردم خواستم بگویم غالب مخاطبان ، مشتریان و ... قرار نیست و حق دارند که ارائه شما را نفهمند و نخواهند ! این نه اشتباه آنهاست و نه شما چیز بدی ارائه می دهید ! این تغییر فازی است که فکر می کنیم سریع هم می تواند رخ دهد ! این هنر شماست که این مسیر را از طبقه زیر زمین به پنت هاوس خودتان ببرید ، تحمل نور خورشید برای کسی که سالهاست در زیر زمین خوابیده بوده زننده است ، کور می شود ! آدم کور ، نور را هم نمی فهمد ، برایش درد آور است . مهران محمدی