»_ نادان بودن ، گاه دانایی است ! عامه بودن ، گاه هوشمندی است ! وقتی بیشتر بدانید و حالا بخواهید حتی دانسته ها را تجربه کنید با قشر زیادی از جامعه مواجه خواهید شد که گاه کلمات را درک نمی کنند چه رسد به نگرش ! پس سعی می کنید آنرا منتشر کنید ، بالاجبار تلاش می کنید که آنها را بگویید ، تبدیل به دیوانه ای حراف خواهید شد ! اینجاست که تبدیل به دانایانی خاص که کسی ترجیح نمی دهد شما را بپذیرد چرا که "هراس از تغییر خود" از "حقیقت" هم قوی تر است . گوشه گیر خواهید شد و یک آدم اشتباه خواهید شد در جمع یاران و اغیار ! خیلی غر زدم و منفی نگاه کردم خواستم بگویم غالب مخاطبان ، مشتریان و ... قرار نیست و حق دارند که ارائه شما را نفهمند و نخواهند ! این نه اشتباه آنهاست و نه شما چیز بدی ارائه می دهید ! این تغییر فازی است که فکر می کنیم سریع هم می تواند رخ دهد ! این هنر شماست که این مسیر را از طبقه زیر زمین به پنت هاوس خودتان ببرید ، تحمل نور خورشید برای کسی که سالهاست در زیر زمین خوابیده بوده زننده است ، کور می شود ! آدم کور ، نور را هم نمی فهمد ، برایش درد آور است . مهران محمدی

»_چگونه مشتری با ما همراه شود ! اگر کسب و کار خود را شبیه یک بازی بدانیم آنوقت مشتریان و ما بازیکنان و روال ها ی ما قوانین بازی است ، نکته اصلی هم همین قوانین بازی است ، وقتی بازیکنان قوانین بازی را به شکل خوبی دریافته و یادگرفته باشند بازی یک بازی برد – برد است و منافع هر دو سوی بازی مرتفع و حداکثری می شود . در این میان اگر یک طرف بازی قوانین را نداند و منافع اش مرتفع نشود و به قولی ببازد چه ؟ این همان مشکل و تنش هایی است که در ارتباط با مشتریان رخ می دهد . کسب و کاری که صد البته باید به منافع و بقای خود فکر کند و مشتری ای که احساس می کند باخته است و باید حداقل کمترین ضرر را متحمل شود . با این نگرش ، شناخت و اگاهی مشتری از روال کسب و کار (قوانین بازی) موجب می شود که تعامل با شما را یک بازی برد برد ببیند و تمایل به ادامه بازی داشته باشد ، چراکه منافع او با محاسباتی که انجام داده حداکثری و سود است و خود را برنده بازی می داند . مهران محمدی