»_
از سهم درآمد دولتی بگریزیم ؟
غالب کسب و کارهای متوسط و بزرگ بخشی از درآمد هایشان را از جانب سازمانها و شرکت ها و در واقع مشتریان غیر خصوصی (دولتی ، شبه دولتی ، خصولتی و ... ) بدست می آورند ، اما پارادایم درآمد دولتی تغییر کرده است ، شاید به عقیده برخی دوستان ، این بخش درآمد وقتی وجود دارد پس باید از آن بهره برد ، تا حدودی موافقم اما یک شرط را در نظر می گیرم .
اگر تا پایان شهریور آماده جدا شدن از آنها باشید و جایگزین هایی برای درآمد غیر خصوصی پیدا کرده اید .
بله ، پارادایم تغییر کرده و شما باید این اتصال را قطع کنید و آن هم به دلیل اینکه دو شکل از تاخیر شما را تهدید می کند :
اولی تاخیر در پرداخت و دومی تاخیر در اطلاع رسانی !
باید بپذیریم که بخش های غیر خصوصی این دو تاخیر را در ساختار خود دارند ، این تاخیر ها اولی به ضعیف شدن شما می انجامد و دومی که خطرناک تر است ، فرصتی برای هماهنگ شدن به شما نمی دهد .
تاخیر در پرداخت ها چون جریان نقدینگی کوتاه مدت شما را هدف قرار داده موجب ضعیف شدن شما در بلند مدت خواهد شد و دومی با توجه به اینکه نیاز دارید با شرایط جدید هماهنگ شوید تا از بین نروید ، چون به این درآمد و فعالیت وابسته هستید ، موجب می شود که تغییر در تقاضای ایشان و یا حذف شما بخاطر اولویت پایین نیازمندی هایشان موجب شود که دچار بحرانی شوید که فرصت کمی برای رفع آن خواهید داشت .
قصه کسب و کارهایی که نیازهای استراتژیک و مهم و با اولویت بالا را تامین می کنند جداست ، البته آنها هم در بلند مدت از معوقات آسیب خواهند دید .
مهران محمدی
»_به نظرم اگر قرار باشد کسب و کاری هوشمندانه و نوین و منطبق بر عصر امروز و با نگاهی به آینده طراحی شود ، بهتر است در حوزه تولید به این متکی باشیم که بخشی از تولیدات ما یا همه ی آن را خود مشتریان برای خود یا باقی مشتریان تولید کنند .
شاید در نگاه اول سخت یا حتی غیر ممکن هم برسد اما فرآیند تولید ، همه اش اجرا و اسمبل نیست و صد البته سهم بیشتر آن قبل از تولید است .
در نگرش کسب و کار نوین ، کسب و کارها دیوار ندارند ، مشتریان درون کسب و کار هستند ، طراحی ، تصمیم گیری و به طول کلی مشارکت به درصدها و ترکیب های مختلف کسب و کارها و حتی مدل آنرا شکل می دهند .
هوشمندانه ترین مدیریت کسب و کار ، این است که ساختار کسب و کار شما را مشتریان شکل دهند ، آنها خود متعهد می شوند ، مشارکت می کنند ، حمایت می کنند و همه اینها احساس تعلقی است که مدل کسب و کار ما ایجاد کرده است .
مهران محمدی
